Khiry van de groenkamp
Naam: Khiry van de Groenkamp
Geslacht: ruin
Hoogte: 0.89
Geboorte datum: 31-03-1995
Overleden: 18-02-2020
Kleur: bruin
Predicaat: Presatie (2de premie, L dressuur met winstpunten, Ibop A)
Fokker: Reinanda Haverkamp
Eigenaar: Eva Beun, Epe
Vader: Donald van de Belschuur (vv Parlington Pimpernell)
Moeder: Ydie van de Peperstraat (mv Ollie van de Eickenwal)
Helaas hebben we op 18 februari 2020 Khiry samen met zijn maatje Lucky moeten laten inslapen, hun lijfjes waren op.
Mijn maatje is niet meer, maar alle herinneringen en lessen die hij mij heeft geleerd zal ik de rest van mijn leven met me meedragen.
Het is vreemd om aan te komen op de Groenkamp, zonder dat de twee 'benidorm bastards' er zijn, er niet meer dat het grijze koppie is dat omhoog gaat of de boef die zelf zijn stal weet open te maken.
Khir, het ga je goed op de eeuwige weilanden!
Voor elk meisje dat gek is op paarden is het krijgen van een eigen pony volgens mij de mooiste droom. Khiry was voor mij zo'n eerste mooie droom.
Al vanaf dat hij een paar uur oud was werd hij mijn vriendje, mijn maatje.
Gingen mijn vriendinnen naar de ponyclub met een paard waar ze op konden rijden, was ik vooral druk met deze kleine vriend, waar ik nooit op zou kunnen gaan rijden.
In december 1998 stonden Jan, Reinanda en ik om 4:30 naast bed om met Khiry richting Den Bosch te gaan. Daar was de hengstenkeuring van het NSPS. Helaas.....het vroege opstaan en al het poetsen was voor niets. We mochten gelijk in de eerste ronde de baan verlaten.
Maar Khiry ging natuurlijk wel gewoon weer mee naar Oldebroek.
Dan maar een ander leven, niet het leven als dekhengst maar als menpony.
Na nog een aantal jaren als hengst in het tuig te hebben gelopen is er toch maar besloten om hem te ruinen.
Nadat mijn vader mij een aantal keren op een wedstrijd uit de sloot had kunnen vissen, omdat Khiry drukker was met de dames om hem heen dan het meisje met de leidsels in haar handen was het klaar. Het zou makkelijker zijn voor mij en beter voor hem als hij als ruin door het leven zou gaan.
Nu terugdenkend een heel verstandig besluit, wat misschien ook iets eerder had gekunt.
Toen De Groenkamp zich in Epe had gevestigd, wat hebben we toen veel lol gehad samen. Daar kon ik hem alleen inspannen en zo het bos in rijden. Khir en ik hebben dat kilometers gedaan. En wanneer er iemand bij was, mocht ik van Reinanda ook op pad met het 2 span, Khiry en Lucky samen.
Samen met mijn zus Kirsten en de toenmalige herder van Jan en Reinanda hebben we regelmatig door het bos gecrossed.
Maar er werd ook serieus getraind, meer dan serieus getraind. Ik had namelijk een doel. Ik wilde dat Khiry het predikaat 'prestatie' zou gaan krijgen en daarvoor moest hij een tweede premie halen op een keuring, een L dressuur proef lopen met winstpunt en een IBOP A.
De premie was niet zo moeilijk, die hadden we relatief makkelijk.
De dressuurproef was wat vaker oefenen, maar uiteindelijk ook vrij makkelijk behaald.
De IBOP daarentegen, dat zat wat tegen. De eerste keer haalde we geen A, dus moesten we nog een keer. Weer een aantal weken oefenen, maar met resultaat.
Het overlijden van zijn nieuwe spangenoot Rivaldo heeft er ingehakt bij Khiry.
Sinds die tijd heeft hij eigenlijk nooit meer lol gehad in het lopen in het tuig. We hebben het geaccepteerd. Hij mocht veel eerder dan eigenlijk gehoopt met semi pensioen. Af en toe liep hij nog met zijn oude spanmaatje Lucky of liep hij in het enkel span, maar nooit meer met het plezier en de power die hij eerder had.
Vanaf zijn 19de jaar mocht hij gaan genieten van zijn pensioen.
Nog steeds wanneer ik aan kom, ik fluit en roep zijn naam, gaat zijn koppie omhoog en komt hij naar de draad. Hij blijft mijn vriendje en ik hoop dat zijn pensioen nog heel lang mag duren.
Geslacht: ruin
Hoogte: 0.89
Geboorte datum: 31-03-1995
Overleden: 18-02-2020
Kleur: bruin
Predicaat: Presatie (2de premie, L dressuur met winstpunten, Ibop A)
Fokker: Reinanda Haverkamp
Eigenaar: Eva Beun, Epe
Vader: Donald van de Belschuur (vv Parlington Pimpernell)
Moeder: Ydie van de Peperstraat (mv Ollie van de Eickenwal)
Helaas hebben we op 18 februari 2020 Khiry samen met zijn maatje Lucky moeten laten inslapen, hun lijfjes waren op.
Mijn maatje is niet meer, maar alle herinneringen en lessen die hij mij heeft geleerd zal ik de rest van mijn leven met me meedragen.
Het is vreemd om aan te komen op de Groenkamp, zonder dat de twee 'benidorm bastards' er zijn, er niet meer dat het grijze koppie is dat omhoog gaat of de boef die zelf zijn stal weet open te maken.
Khir, het ga je goed op de eeuwige weilanden!
Voor elk meisje dat gek is op paarden is het krijgen van een eigen pony volgens mij de mooiste droom. Khiry was voor mij zo'n eerste mooie droom.
Al vanaf dat hij een paar uur oud was werd hij mijn vriendje, mijn maatje.
Gingen mijn vriendinnen naar de ponyclub met een paard waar ze op konden rijden, was ik vooral druk met deze kleine vriend, waar ik nooit op zou kunnen gaan rijden.
In december 1998 stonden Jan, Reinanda en ik om 4:30 naast bed om met Khiry richting Den Bosch te gaan. Daar was de hengstenkeuring van het NSPS. Helaas.....het vroege opstaan en al het poetsen was voor niets. We mochten gelijk in de eerste ronde de baan verlaten.
Maar Khiry ging natuurlijk wel gewoon weer mee naar Oldebroek.
Dan maar een ander leven, niet het leven als dekhengst maar als menpony.
Na nog een aantal jaren als hengst in het tuig te hebben gelopen is er toch maar besloten om hem te ruinen.
Nadat mijn vader mij een aantal keren op een wedstrijd uit de sloot had kunnen vissen, omdat Khiry drukker was met de dames om hem heen dan het meisje met de leidsels in haar handen was het klaar. Het zou makkelijker zijn voor mij en beter voor hem als hij als ruin door het leven zou gaan.
Nu terugdenkend een heel verstandig besluit, wat misschien ook iets eerder had gekunt.
Toen De Groenkamp zich in Epe had gevestigd, wat hebben we toen veel lol gehad samen. Daar kon ik hem alleen inspannen en zo het bos in rijden. Khir en ik hebben dat kilometers gedaan. En wanneer er iemand bij was, mocht ik van Reinanda ook op pad met het 2 span, Khiry en Lucky samen.
Samen met mijn zus Kirsten en de toenmalige herder van Jan en Reinanda hebben we regelmatig door het bos gecrossed.
Maar er werd ook serieus getraind, meer dan serieus getraind. Ik had namelijk een doel. Ik wilde dat Khiry het predikaat 'prestatie' zou gaan krijgen en daarvoor moest hij een tweede premie halen op een keuring, een L dressuur proef lopen met winstpunt en een IBOP A.
De premie was niet zo moeilijk, die hadden we relatief makkelijk.
De dressuurproef was wat vaker oefenen, maar uiteindelijk ook vrij makkelijk behaald.
De IBOP daarentegen, dat zat wat tegen. De eerste keer haalde we geen A, dus moesten we nog een keer. Weer een aantal weken oefenen, maar met resultaat.
Het overlijden van zijn nieuwe spangenoot Rivaldo heeft er ingehakt bij Khiry.
Sinds die tijd heeft hij eigenlijk nooit meer lol gehad in het lopen in het tuig. We hebben het geaccepteerd. Hij mocht veel eerder dan eigenlijk gehoopt met semi pensioen. Af en toe liep hij nog met zijn oude spanmaatje Lucky of liep hij in het enkel span, maar nooit meer met het plezier en de power die hij eerder had.
Vanaf zijn 19de jaar mocht hij gaan genieten van zijn pensioen.
Nog steeds wanneer ik aan kom, ik fluit en roep zijn naam, gaat zijn koppie omhoog en komt hij naar de draad. Hij blijft mijn vriendje en ik hoop dat zijn pensioen nog heel lang mag duren.
