Inmiddels is het al eind 2019 en is er veel gebeurt, maar mijn site te weinig bijgewerkt
Door verschillende redenen gestopt met veel van mijn vrijwilligerswerk binnen het NSIJP en de VIT.
Zo ben ik begonnen aan de opleiding dierfysiotherapie aan de Universiteit van Gent, samen met collega en vriendin Carolien elke maandag richting België, daar overnachten in de camper, dinsdags naar school en weer terug naar huis.
Een pittige periode, welke is beloond met een mooi diploma en daarmee dierfysiotherapeut, specialisatie paard.
Dankbaar ben ik voor de eigenaren van paarden die mij het vertrouwen geven om met hun dier te mogen werken.
We zijn als gezin in de winter 2017/2018 een lange periode doorgebracht aan de andere kant van de wereld.
Een zeer waardevolle tijd daar gehad.
In de studietijd van Gent ook nog een inspanningsonderzoek in samenwerking met Marco de Bruijn en Lorie de Maré van dierenkliniek Wolvega en Cees van Beckhoven gedaan bij de IJslanders over de veranderingen in de T1 finale.
Dit onderzoek heb ik in najaar 2018 als poster mogen presteren tijdens het ISES congres in Rome.
Dat wat al een lange tijd op mijn to-do list stond was de jury opleiding, ook dat gebeurde in de afgelopen periode en sinds maart 2019 mag ik mij jurylid B noemen van het NSIJP.
Drukke maar ook vooral erg mooie tijden.
Meer informatie over alle diensten die ik aanbied, zoals dus fysiotherapie voor paarden, trainingen met Franklin ballen en de samenwerking met Eco-Typing en RuiterFit© volgt zo snel mogelijk.
Ik wil vast mijn fantastische logo presenteren wat door Creanza voor mij is ontworpen.
Skipslestin is de vertaling van de betekenis van mijn achternaam in het IJslands, een beun is een schipsruim.
Het logo beeld voor mij echt helemaal uit de combinatie van paard en ruiter.
Skipslestin is de vertaling van de betekenis van mijn achternaam in het IJslands, een beun is een schipsruim.
Het logo beeld voor mij echt helemaal uit de combinatie van paard en ruiter.

De foto boven aan deze pagina heeft veel betekenis, tijdens de wedstrijd in Exloo in 2017 (een WK selectiewedstrijd) overleed heel plotseling (op het terrein)
Eldur vom Schwäbischen Wald, de bekende hengst van vrienden Ralf, Nadja en Franka, maar ook de vader van mijn beide merrie's.
Als eerbetoon hebben we die wedstrijd een nakomelingenshow gereden waar 4 nakomelingen van hem een ere ronde reden.
Lisa Vermaas met Eglo, Imre Otter met Vördis, Nanco reedt mijn Laxa en ikzelf met Ljora.
Eldur vom Schwäbischen Wald, de bekende hengst van vrienden Ralf, Nadja en Franka, maar ook de vader van mijn beide merrie's.
Als eerbetoon hebben we die wedstrijd een nakomelingenshow gereden waar 4 nakomelingen van hem een ere ronde reden.
Lisa Vermaas met Eglo, Imre Otter met Vördis, Nanco reedt mijn Laxa en ikzelf met Ljora.